In de veertigdagentijd leren we op zondagschool over verschillende tuinen uit de Bijbel. Eerst is er de tuin van Eden, waar God de eerste mensen plaatste om in vrede met Hem te leven.
Maar toen maakten ze een verkeerde keuze en moesten ze uit de tuin weggaan. Daarna belooft God dat de woestijn weer zal bloeien als een mooie tuin. Jezus vertelt over een graankorrel die sterft om nieuw leven te brengen. In de tuin van Getsemane wordt Jezus gevangengenomen. Na zijn dood wordt Jezus begraven in een tuin, maar Hij komt weer tot leven in de tuin bij het lege graf. In de toekomst belooft God een prachtige tuin, vol vrede en eeuwig leven, waar we altijd bij Hem mogen zijn.
Voor groep 1 – 6 is er in deze periode elke week zondagschool en staan we stil bij dit project. On-track volgt hun eigen programma.
9 maart – De tuin van Eden
Vandaag beginnen we bij het begin, we horen het verhaal van de schepping, God maakt voor de eerste mensen een prachtige tuin in het land Eden, waar ze in vrede leven met elkaar en met de dieren in de nabijheid van God.
‘God, de Heer, maakte in het oosten, in het land Eden, een tuin. Hij bracht de mens die hij gemaakt had, naar die tuin.’ Genesis 2 : 8
16 maart – God stuurt de mensen weg uit de tuin
Deze zondag gaan we verder met de verhalen richting Pasen. Vorige week hebben we gehoord van de schepping van een prachtige tuin! Maar vandaag gaat het helemaal mis!
God heeft de mensen verboden om de vruchten te eten van de boom midden in de tuin. Maar de slang haalt hen over om wel van de boom te eten: dan zullen ze als God zijn. Omdat de mensen gedaan hebben wat God verboden had, worden ze door God uit de tuin van Eden weggestuurd. Ze kunnen niet meer in Gods directe nabijheid leven. Er komt een einde aan de vrede en de harmonie van de tuin.
‘Daarom stuurde God de mensen weg uit de tuin van Eden. Hij had de mens gemaakt van aarde. Nu moesten de mensen voortaan op die aarde gaan werken'. Genesis 3 : 23
23 maart – De woestijn wordt als een bloeiende tuin
God belooft aan het volk van Israël dat er een nieuwe tijd zal komen. Dan zullen er in de woestijn bloemen bloeien en bomen groeien, zoals in een prachtige tuin. In die tijd zal er vrede zijn; angst en verdriet zullen verdwijnen.
'De woestijn zal vrolijk zijn, juichen en bloeien. De woestijn zal bloeien als een lelie. Er zullen prachtige bomen groeien, die net zo mooi zijn als de bomen op de Linanon-bergen en de berg Karmel’ Jesaja 35 : 1-2
30 maart – De graankorrel in de aarde
In de laatste week van zijn leven gaat Jezus naar Jeruzalem; daar vertelt Hij dat zijn lijden en sterven eraan komt. Hij geeft een voorbeeld van een graankorrel in de aarde. Het voorbeeld wat Jezus aan de mensen geeft, horen wij vandaag in het verhaal op de zondagschool.
Wanneer de graankorrel in de aarde sterft, komt er een plant uit voort met daaraan veel nieuwe graankorrels. Jezus zegt daarbij iets heel belangrijks voor ons leven:
Als je je leven het allerbelangrijkste vindt, dan zul je het voor altijd verliezen. Maar als je bereid bent om je leven op aarde op te geven, dan zul je het eeuwige leven krijgen. Als je mij wilt dienen, volg mij dan. Mijn dienaren zullen zijn waar ik ben. Als je mij dient, zul je eer krijgen van de Vader.’
Jezus zei: ‘Ik moet nu bijna sterven, ik ben bang. Zal ik bidden: Vader, red mij van de dood? Nee, want ik ben juist op aarde gekomen om te sterven.’
'Jezus zei: Een graankorrel die in de aarde gezaaid wordt, moet sterven. Zolang hij niet sterft, gebeurt er niets. Maar als hij sterft, levert hij veel nieuwe korrels op’ - Johannes 12 : 24
6 april – Jezus wordt gevangen genomen in de tuin van Getsemane
Vandaag horen we het verhaal van Jezus die naar de tuin van Getsemane gaat. Het is een stap in de weg naar Pasen. We horen dat Jezus gevangengenomen wordt. Hij wordt met touwen vastgebonden en meegenomen. Jezus is niet verbaasd over wat hem overkomt. Hij weet wat er gebeurt. Jezus kiest de weg van het lijden.
‘Jezus ging met zijn leerlingen naar de overkant van het Kidron-dal. Daar was een tuin. Jezus en de leerlingen gingen die tuin in (..) Toen werd Jezus gevangen genomen en vastgebonden.’ - Johannes 18 : 1, 12a
13 april – Jezus wordt begravan in een tuin vlak bij Golgota
In het verhaal van vandaag, bevinden we ons in dit verhaal opnieuw in een tuin. Het is de plek waar Jezus begraven wordt. Bij het begraven hoort de zorg voor het dode lichaam van Jezus zoals Josef en Nikodemus dat doen. Maar ook het besef: Jezus is echt gestorven en heeft deel aan onze menselijke dood. Tegelijkertijd is de begrafenis in de tuin ook de opmaat naar Jezus’ opstanding, naar Pasen. Gezaaid als graan in de aarde, zal Jezus volop vrucht dragen en nieuw leven geven.
‘Josef en Nikodemus wikkelden he tlichaam van Jezus in doeken, met de geurige zalf. (...) Er was een tuin vlak bij de plaats waar Jezus was gestorven. En in die tuin was een nieuw graf, waarin nog nooit iemand begraven was. Daar legden ze Jezus neer.’ Johannes 19 : 40-42
20 april – De tuin met het open graf en een belofte voor de toekomst
Het is pasen!
In de Bijbel lezen we over Maria die bij het lege graf van Jezus komt. Ze denkt dat ze daar de tuinman ziet. Wanneer Hij haar naam noemt ontdekt ze dat het Jezus is – Hij is opgestaan uit de dood.
In Openbaring lezen we over Gods toekomst voor ons: in de nabijheid van God en Jezus zal er voor altijd licht en vrede zijn. De prachtige tuin van het begin zal er voor altijd zijn, met bomen die eeuwig leven geven. Daar zullen we in Gods nabijheid verkeren; er zal vrede zijn en eeuwig leven, net als in de tuin van Eden.
'Jezus zei tegen haar: Maria. Maria gign naar hem toe zei: Rabboeni! Dat (..) betekent: meester (joh 20:16)
‘De engel liet me ook een rivier zien met water dat eeuwig leven geeft (...) Het stroomde uit de troon van God en van het lam, dwars door de stad. Aan beide kanten van de rivier stond een boom die eeuwig leven geeft. (openbaring 22 : 1-2)
